Τετάρτη 7 Σεπτεμβρίου 2011

ΑΠΟΦΑΣΗ ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ Φ.Σ ΠΑ.ΠΕΙ. ΤΕΤΑΡΤΗ 7/9


Το τελευταίο χρόνο σαρωτικές ανακατατάξεις συμβαίνουν σε ολόκληρη τη κοινωνία. Μετά την ψήφιση, δια πυρός και σιδήρου, μέσα σε κλίμα πρωτοφανούς αστυνομικής βαρβαρότητας, του κατάπτυστου μεσοπρόθεσμου πρωτοφανούςογράμματος η κυβέρνηση ετοιμάζεται για έναν πρωτοφανή νέο γύρο λεηλασίας των λαϊκών στρωμάτων.
Αιχμή του δόρατος αυτής της προσπάθειας είναι η υλοποίηση του διαβόητου εφαρμοστικού νόμου, η εκκίνηση συλλογής των έκτακτων εισφορών το Σεπτέμβριο, η διαμόρφωση του ενιαίου μισθολογίου στο δημόσιο, η αύξηση του ΦΠΑ σε είδη λαϊκής κατανάλωσης και η προετοιμασία ξεπουλήματος -μέσω ιδιωτικοποιήσεων- ενός τεράστιου μέρους της δημόσιας περιουσίας.
Ο δρόμος που έχει επιλέξει η κυρίαρχη πολιτική και τα κελεύσματά της είναι ξεκάθαρα: Ένταση της λιτότητας, παραπέρα συμπίεση του βιοτικού επιπέδου των εργαζόμενων και της νεολαίας, γκρέμισμα κάθε κοινωνικής παροχής. …
Ταυτόχρονα με τα χτυπήματα στον εργασιακό τομέα το ΠΑΣΟΚ εδώκαι ένα χρόνο προσπαθεί να διαλύσει και το Πανεπιστήμιο ψηφίζοντας το νομοσχέδιο τέλη Αυγούστου όπου οι σχολές ήταν κλειστές και φοιτητικοί σύλλογοι απονεκρωμένοι. Η κίμηση αυτή κάθε άλλο παρα τυχαία είναι καθώς το φοιτητικό κίνημα έχει δείξει πως όταν παλεύει μπορεί και νικά, και να ξεσηκώνει και ευρύτερα κομμάτια του λαικού κινήματος πράγμα το οποίο η κυβέρνηση φοβάται! Όταν αποφασίζουν για εμάς χωρίς εμάς θα μας βρούν μπροστά τους! Στη συγκεκριμένη περίπτωση ειδικά, η ανατροπή του νόμου για την εκπαίδευση είναι ο μόνος δρόμος…
Πρόκειται για ένα νόμο που το  Πανεπιστήμιο δεν θα είναι πλέον ούτε δωρεάν, ούτε δημόσιο, ούτε πανεπιστήμιο. Θα είναι ένα αυταρχικό εκπαιδευτήριο που θα λειτουργεί με τους πλέον αγοραίους όρους, και με τους φοιτητές να μην έχουν κανέναν λόγο πια σε αυτό.
Ο εκτρωματικός νόμος της Διαμαντοπούλου, φέρνει τα εξής:

Τσάκισμα των πτυχίων και διάλυση της εργασιακής προοπτικής.
Το ν/σ διασπά επί της ουσίας την ενιαίοτητα των τίτλων σπουδών με την εισαγωγή τριών διαφορετικών κύκλων φοίτησης (bachelor, master, διδακτορικό). Εισάγει των φοιτητή σε μια πλήρως εξατομικευμένη διαδικασία σπουδών καθώς καταργεί τον ενιαίο τίτλο σπουδών, το πτυχίο, και εισάγει το σύστημα απόδοσης πιστωτικών μονάδων και του ατομικού φακέλου προσόντων, έτσι πλέον ο απόφοιτος θα βρίσκεται σε μια συνεχή διαδικασία ανταγωνισμού ενάντια σε οποιαδήποτε μορφή συλλογικής κατοχύρωσης. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι η ρύθμιση αυτή εισάγεται την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση καταργεί τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας και καταρτίζει το σύμφωνο πρώτης απασχόλησης.

Εντατικοποίηση των ρυθμών σπουδών και πειθάρχηση της νεολαίας - Τσάκισμα κάθε φοιτητικού δικαιώματος.
Επιπλέον, οι διαγραφές στα ν+2 χρόνια, οι αλυσίδες μαθημάτων, οι απουσίες και τα προαπαιτούμενα πρόκειται να δημιουργήσουν μια ασφυκτική φοιτητική καθημερινότητα. Επιχειρείται η πλήρης εντατικοποίηση των ρυθμών σπουδών και η πειθάρχηση της νεολαίας, η οποία θα αποτελεί και το μελλοντικό εργαζόμενο που θα ανταποκρίνεται στα πλαίσια της κρίσης. Έναν εργαζόμενο ευέλικτο, πειθήνιο, αναλώσιμο και φθηνό.
Διάλυση του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα της εκπαίδευσης- Ένταση επιχειρηματικής και ανταποδοτικής λειτουργίας
Διευρύνεται με το νέο νομοσχέδιο η λογική των αγοραίων κριτηρίων εντός των πανεπιστημίων και ενισχύεται η ιδιωτική πρωτοβουλία στο εσωτερικό της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Μειώνεται ριζικά το ποσοστό της απευθείας κρατικής χρηματοδότησης, κλείνουν και συγχωνεύονται δεκάδες σχολές και το υπόλοιπο συνδέεται  με τη διαδικασία της αξιολόγησης. Στα μέτρα περιλαμβάνεται η ριζική περικοπή των συγγραμμάτων, το κλείσιμο των εστιών και η εισαγωγή της έννοιας  των φοιτητικών δανείων. 
Κατάργηση κάθε δημοκρατικής κατάκτησης εντός των πανεπιστημίων
Οριστική κατάργηση του Ασύλου. Πρόκειται για μια άνευ προηγουμένου προσπάθεια χτυπήματος κάθε φωνής αμφισβήτησης που γεννιέται εντός των πανεπιστημίων, αλλά και συνολικά της κοινωνίας. Η κατάργηση του ασύλου, επί της ουσίας  αποτελεί ευθεία κατάργηση των αγώνων της μεταπολίτευση, των πιο χρυσών σελίδων της σύγχρονης ιστορίας της ελληνικής κοινωνίας, και μια συνέχεια της έντασης της καταστολής απέναντι στον εσωτερικό εχθρό, που δεν είναι άλλος από τους αγώνες του λαού και της νεολαίας. Προβλέπεται επίσης  η κατάργηση της συμμετοχής των φοιτητών στα όργανα συνδιοίκησης. Αναιρείται έτσι η δυνατότητα του πιο μαζικού κομματιού εντός του πανεπιστημίου, των φοιτητών, να έχει λόγο για το πώς σπουδάζει και πως ζει μέσα σε αυτό.
Το δίλλημα πλέον είναι πιο ξεκάθαρο απο ποτέ : ή θα βιώσουμε την εφαρμογή ενός νομοσχεδίου που θα υποθηκεύσει το παρόν και το μέλλον ολόκληρων γενιών φοιτητών και αυριανών εργαζομένων ή θα ακολουθήσουμε το δρόμο του αγώνα! Ενός αγώνα που περνάει μέσα απο συνελεύσεις-καταλήψεις-διαδηλώσεις για την ανατροπή του νόμου
ΓΙΑΤΙ Η ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ
Είναι σαφές ότι μόνο με καταλήψεις σε όλες τις σχολές θα καταφέρει το φοιτητικό κίνημα να ανατρέψει το νόμο. Εδώ υπάρχει η εμπειρία των αγώνων που έδωσαν οι φοιτητές, κάθε φορά που κάποιος φιλόδοξος Υπουργός αποφάσιζε να διαλύσει το παρόν τους και να υποθυκεύσει το μέλλον τους. Υπάρχει η γνώση ότι με τις καταλήψεις διαρκείας των φοιτητών σε όλη την Ελλάδα αναγκάστηκε ο Καραμανλής να πάρει πίσω τον ψηφισμένο νόμο 815 το 1979, ότι ο Τρίτσης το 1987 δεν προχώρησε στη ψήφιση του νομοσχεδίου που είχε εξαγγείλει όταν ο φοιτητές προχώρησαν σε καταλήψεις κόντρα στην «απάτη της αναβάθμισης», ότι ο Κοντογιαννόπουλος δεν κατάφερε να υλοποιήσει τα φιλόδοξα σχέδια του το 1990-’91, όσες φορές και εάν άλλαξε το νομοσχέδιο, για τα σχολεία και τα Πανεπιστήμια, μπας και χρυσώσει το χάπι. Ακόμα και όταν επιστράτευσε παρακρατικούς τραμπούκους για να σπάσει τις μαθητικές-φοιτητικές καταλήψεις (που κατέληξε στην δολοφονία του αγωνιστή καθηγητή Τεμπονέρα από το γραμματέα ΟΝΝΕΔ Πάτρας, Καλαμπόκα), δεν κατάφερε τίποτε περισσότερο από το να παραιτηθεί. Ότι και ο σημερινός πρωθυπουργός, Γιωργάκης, ως Υπουργός Παιδείας το ’95, πήρε πίσω άρον- άρον μπροστά στις φοιτητικές καταλήψεις τα σχέδια του για την «βιβλιοκάρτα» και την περικοπή συγγραμμάτων, ότι για 3 χρόνια η Ελλάδα φλεγόταν από τις καταλήψεις φοιτητών και μαθητών, κόντρα στον νόμο Αρσένη, το ’97-‘99 που ακόμα και αν υλοποιήθηκε το κομμάτι του για τις Πανελλήνιες, το σχέδιο για διάσπαση των πτυχίων έμεινε στα χαρτιά μπροστά στις φοιτητικές καταλήψεις. Ότι η υποβάθμιση των πτυχίων μέσα από την «εξίσωση» προς τα κάτω των ΑΕΙ και ΤΕΙ, ακόμα και αν ψηφίστηκε το 2001 ποτέ δεν εφαρμόστηκε, μπροστά στο φόβο συνέχισης των καταλήψεων που είχαν ήδη αρχίσει.  Και σίγουρα βασίζεται στην πρόσφατη συλλογική μνήμη των 2 χρόνων φοιτητικών καταλήψεων το 2006-‘07, με τους χιλιάδες φοιτητές στο δρόμο να συγκρούονται με τους πραίτορες του Πολύδωρα, τις 400 σχολές κατειλημμένες σε όλη την Ελλάδα και το φοιτητικό κίνημα να εμποδίζει την αναθεώρηση του άρθρου 16 και το Νόμο Πλαίσιο της Γιαννάκου να  ψηφίζεται μεν, αλλά να μην εφαρμόζεται σχεδόν στο σύνολο του, και την ίδια να μην επανεκλέγεται σε εθνικές εκλογές.  Έτσι λοιπόν και τώρα για εμάς ο μόνος δρόμος περνάει μέσα απο συνελεύσεις, καταλήψεις διαρκείας και διαδηλώσεις καθώς αναγωνρίζουμε ότι η κατάληψη είναι το μόνο μέσο πίεσης ώστε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ να πάρει πίσω το νόμο Πλαίσιο.
Διαχωριζόμαστε από τις πολιτικές της Νέας Δημοκρατίας και του Πασόκ και των πολιτικών τους εκφραστών μέσα στα πανεπιστήμια που με τις θέσεις τους <<Παιδεία 2020>>  και το Εθνικό Πλαίσιο Προσόντων  συμφωνούν και προωθούν ολοκληρωτικά το νέο νόμο-έκτρωμα Διαμαντοπούλου. Αμφότερες εδώ και ένα χρόνο παρουσιάζουν το νομοσχέδιο ως φήμη και καλούσαν τους φοιτητές σε <<αδράνεια>> . Τώρα ήρθε η ώρα να μιλήσουμε ΕΜΕΙΣ!!

Το φοιτητικό κίνημα θα δώσει μέχρι τέλους τον αγώνα για την ανατροπή του νόμου και σε σύμπλευση με τα υπόλοιπα αγωνιζόμενα κομμάτια της κοινωνίας θα δώσει τον αγώνα για την ανατροπή εν τέλει της κυβέρνησης του μνημονίου και τη σύγκρουση με την πολιτική ΕΕ-ΔΝΤ. Οι πλατείες μας έδειξαν ο δρόμο, δε φεύγουμε αν δε φύγουν.

Απαιτούμε:

Ανατροπή του νόμου-εκτρώματος.Καμία σκέψη για εφαρμογή του.
Ανατροπή του Μνημονίου, της κυβέρνησης. ΠΑΣΟΚ και κάθε άλλης  που θα συνεχίζει τον πόλεμο ενάντια μας. Ανυπακοή στις κατευθύνσεις ΕΕ-ΔΝΤ σε εργασία, εκπαίδευση, δημοκρατία. Έξω η τρόικα 
Κατάργηση των Κολλεγίων και κάθε μορφής ιδιωτικής εκπαίδευσης.Ανατροπή του Εθνικού Πλαισίου Προσόντων.  Όχι στην αναθεώρηση του άρθρου 16 του συντάγματος.Απόσυρση των νόμων για Αξιολόγηση, ΙΔΒΕ, ΔΟΑΤΑΠ.
Να καταργηθεί το επαίσχυντο Σύμφωνο πρώτης Απασχόλησης για τη νεολαία που ορίζει πρώτο μισθό τα     592€
Κάτω τα χέρια από το άσυλο, απαιτούμε την πλήρη κατοχύρωσή του, το άσυλο ανήκει σε όλο το λαό.  Όχι στην ποινικοποίηση των συλλογικών αγώνων και των μαχητικών πρακτικών του φοιτητικού κινήματος.
Να μην εφαρμοστούν οι αποφάσεις Μπολώνια, Πράγα, Βερολίνο, Λονδίνο. Να γινεί η Ελλάδα ο σπασμένος κρίκος του Κοινού Ευρωπαικού Χώρου Ανώτατης Εκπαίδευσης
Άμεση απελευθέρωση όλων των συλληφθέντων από φοιτητικές και εργατικές κινητοποιήσεις. Κάτω ο τρομονόμος.


Διεκδικούμε:
Ένα ενιαίο και αδιάσπαστο πτυχίο ανά γνωστικό αντικείμενο με όλα τα επαγγελματικά και εργασιακά δικαιώματα σε αυτό. Όχι σε ειδικεύσεις, διασπάσεις, κατατμήσεις.
Ανθρώπινοι ρυθμοί σπουδών.Δωρεάν σίτιση, στέγαση, συγγράμματα και συγκοινωνίες για όλους. Αύξηση των δαπανών για όλες τις φοιτητικές παροχές.
Κατάργηση κάθε μορφής ελαστικής απασχόλησης σε δημόσιο, ιδιωτικό τομέα. Μονιμοποίηση όλων των εργαζομένων σε ΑΕΙ-ΤΕΙ. Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους. Αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις και πλήρη ασφαλιστικά δικαιώματα.
Δεν πληρώνουμε το χρέος τους.


Αποφασίζουμε:
Κατάληψη της σχολής απο Τετάρτη 7/9 έως Τετάρτη 14/9 με ανοιχτές τις διοικητικές υπηρεσίες Δευτέρα 12/9 και νέα γενική συνέλευση Τετάρτη 14/9 σε κατειλλημένη σχολή 13:00 στο Π.Αμφ
Συμμετοχή στην Πανεκπαιδευτική πορεία την Πέμπτη 8/9 12:00 Προπύλαια
Συμμετοχή στις κινητοποιήσεις στη ΔΕΘ. Προσυγκέντρωση των Φ.Σ στο Πολυτεχνείο και συμπόρευση με τους εργαζόμενους
Συγγρότηση της Συντονιστικής Επιτροπής Κατάληψης του Φ.Σ μετά τη Γενική Συνέλευση που θα αποφασίζει για τις δράσεις μας μέσα στην κατάληψη
Συμμετοχή του Φ.Σ ΠΑ.ΠΕΙ στο Συντονιστικό Γενικών Συνελεύσεων και Καταλήψεων Αθήνας


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου